Τεχνολογία Μετρήσεων

ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο/η φοιτητής/ήτρια θα είναι ικανός/η να:

• εξετάζει σύνθετα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά κυκλώματα.
• περιγράφει και να ερμηνεύει τα φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα στα σύνθετα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά κυκλώματα.
• εφαρμόζει τις βασικές γνώσεις της ηλεκτροτεχνίας και της ηλεκτρονικής στην επίλυση συνθέτων κυκλωμάτων.
• συσχετίσει τα αποτελέσματα της θεωρητικής ανάλυσης με αυτά της επεξεργασίας των πειραματικών μετρήσεων σε ένα κύκλωμα.
• σχεδιάζει και να κατασκευάζει κυκλώματα.
• προτείνει λύσεις σε τεχνικά ζητήματα.

 

Γενικές Ικανότητες

• Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών
• Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις
• Ομαδική Εργασία
• Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ

1. Μέτρηση της πραγματικής, άεργης και φαινόμενης ισχύος σε μονοφασικά και πολυφασικά (τριφασικά) συστήματα Ε.Ρ..
2. Μονοφασικά και πολυφασικά βαττόμετρα.
3. Μέτρηση του συντελεστού Ισχύος (συνφ).
4. Διαδοχή φάσεων τριφασικού συστήματος.
5. Μέτρηση ηλεκτρικής ενέργειας.
6. Ηλεκτρονικές/ψηφιακές μετρήσεις – Ψηφιακά όργανα (βολτόμετρα – αμπερόμετρα – ωμόμετρα – βαττόμετρα – μετρητές άεργης ισχύος – μετρητές ηλεκτρικής ενέργειας).
7. Συγκρίσεις κλασικών και ψηφιακών μετρήσεων.
8. Μετρήσεις μη ηλεκτρικών μεγεθών.
9. Αισθητήρες και μετατροπείς (τάσης – έντασης – αντίστασης δύναμης – μήκους – καμπτικής ροπής – θερμοκρασίας – ph – ταχύτητας – αέρα – περιεκτικότητας αερίων – σχετικής υγρασίας – μηχανικής τάσης κ.τ.λ.)

 

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟ ΜΕΡΟΣ

1. Κανονισμός εργαστηρίου.
2. Μέτρηση πραγματικής ηλεκτρικής ισχύος.
3. Ηλεκτροδυναμικό βαττόμετρο.
4. Μέτρηση σύνθετης αντίστασης.
5. Γέφυρα Maxwell.
6. Μέτρηση συντελεστή ισχύος.
7. Μέτρηση πραγματικής και άεργης ισχύος σε τριφασικό σύστημα.
8. Μέτρηση εναλλασσομένων μεγεθών με παλμογράφο διπλής δέσμης.
9. Μέτρηση τάσης σε εγκατάσταση ρυθμιζόμενου φωτισμού.
10. Μέτρηση ηλεκτρικής ενέργειας.
11. Καθορισμός διαδοχής φάσεων.
12. Καταγραφικά όργανα.
13. Γέφυρα De Sauty.
14. Βελτίωση του συντελεστή ισχύος.
15. Μέτρηση θερμοκρασίας.
16. Μέτρηση υγρασίας.
17. Μέτρηση στάθμης του ήχου.
18. Μέτρηση έντασης φωτισμού.

 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Ι. Γραπτή τελική εξέταση θεωρητικού μέρους που περιλαμβάνει (60% της τελικής βαθμολογίας):
– Επίλυση θεωρητικών προβλημάτων σχετικών με το αντικείμενο του μαθήματος
– Περιγραφή/ απόδειξη στοιχείων θεωρίας
– Ενδιάμεσες γραπτές αξιολογήσεις κατά τη διάρκεια του εξαμήνου.
ΙΙ. Η εξέταση εργαστηριακού μέρους περιλαμβάνει (40% της τελικής βαθμολογίας):
– Εβδομαδιαίες ατομικές γραπτές εξετάσεις
– Εβδομαδιαίες ομαδικές τεχνικές εκθέσεις
– Γραπτή τελική εξέταση
– Πρακτική τελική εξέταση

 

ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Πετρίδης Β. (2000). ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ, Θεσσαλονίκη: University Studio Press.
2. Θεοδώρου Ν. Ι. (2001). ΗΛΕΚΤΡΙΚΕΣ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ – Τόμος ΙΙ, Αθήνα: Συμμετρία.
3. Πράπας Δ. (2004). ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ, ΑΡΧΕΣ & ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ, Θεσσαλονίκη: ΤΖΙΟΛΑΣ
4. Καλοβρέκτης Κ., Κατέβας Ν. (2013). Αισθητήρες Μέτρησης και Ελέγχου. Θεσσαλονίκη: ΤΖΙΟΛΑΣ
5. Γαστεράτος Αντ., Μουρούτσος Σπ., Ανδρεάδης Ιωάν. (2013). ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑ, Αθήνα: ΤΣΟΤΡΑΣ
6. Μπιτζιώνης Β. Δ. (2011). ΤΡΙΦΑΣΙΚΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ Θεωρία και Εφαρμογές, Θεσσαλονίκη: ΤΖΙΟΛΑΣ
7. Μάργαρης Ν. Ι. (2010). ΑΝΑΛΥΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΚΥΚΛΩΜΑΤΩΝ. Θεσσαλονίκη: ΤΖΙΟΛΑΣ
8. Hayt Jr. W. H. and Kemmerly J. E. (1991). ΑΝΑΛΥΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΚΥΚΛΩΜΑΤΩΝ. 4 η Έκδοση. Θεσσαλονίκη: ΤΖΙΟΛΑΣ
9. Καλαϊτζάκης Κ., Κουτρούλης Ε., Ηλεκτρικές Μετρήσεις και Αισθητήρες, Εκδ. Κλειδάριθμος, 2010.
10. Lang, T.T., Ηλεκτρονικά συστήματα μετρήσεων, (μεταφρασμένο), Εκδ. Τζιόλα, Αθήνα, 1992.
11. Gardner, J.W., Μικροαισθητήρες – αρχές και εφαρμογές, (μεταφρασμένο), Εκδ. Τζιόλα, Αθήνα 1994.
12. Pallas-Arney, R. and Webster, J.G. Sensors and signal conditioning, WILEY, 2001.
13. Fraden, J. Handbook of modern sensors, AIP, 1996.